«Αφαιρείται ολότελα από τους Αρμένιους το δικαίωμα να ζουν και να εργάζονται στο τουρκικό έδαφος· η κυβέρνηση αναλαμβάνει κάθε ευθύνη αναφορικά με το ζήτημα αυτό και διατάζει να μη μείνει ούτε καν ένα μωρό στην κούνια».
Με αυτά τα λόγια ξεκινά το διάταγμά του ο Ταλαάτ, ο πρωταγωνιστής της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Έτσι παίρνει σάρκα και οστά το εγκληματικό σχέδιο της Εξαφάνισης του πολυπαθούς αυτού λαού. Και να πώς ολοκληρώνεται 108 χρόνια μετά. Με μια εθνοκάθαρση που και πάλι βρίσκει τους Αρμένιους αντιμέτωπους με τους Τούρκους, αυτή την φορά όμως ως συνεργάτες στο έγκλημα που ανέλαβαν να υλοποιήσουν οι Αζέροι εν έτει 2023.
Πάνω από 100.000 Αρμένιοι πρόσφυγες εγκαταλείπουν τα πατρώα εδάφη και εκτοπίζονται βιαίως έπειτα από μαζικές δολοφονίες που προηγήθηκαν κατά τις στρατιωτικές επιθέσεις των Τουρκοαζέρων. Το Αρστάχ μπορεί να θεωρείται αμφισβητούμενη περιοχή, ωστόσο η εδαφική, πολιτισμική και πληθυσμιακή υπεροχή των Αρμενίων, καθώς η ιστορική παράδοση δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβητήσεις.
Στο ίδιο έγκλημα θεατής ολόκληρος ο πλανήτης. Οι Τούρκοι τότε, οι Τούρκοι και τώρα. Ο αείμνηστος καθηγητής Νεοκλής Σαρρής έλεγε: «οι Τούρκοι δεν έχουν ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο». Μια χώρα που αρνείται τα εγκλήματά της, δεν παραδέχεται την ενοχή της, δεν της επιβάλλονται κυρώσεις, αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, έχει προκαλέσει σφαγές, «Αττίλες» και λεηλασίες και ζει με το όραμα της αναβίωσης της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γιατί να μην επαναλάβει την δοκιμασμένη επί σειρά ετών πολιτική της, αφού οι διεθνείς οργανισμοί κλείνουν για ακόμα μια φορά τα μάτια σε ένα έγκλημα που βολεύει τις επιδιώξεις τους που πάντα πατούν σε αίμα αθώων, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως δεν λειτουργούν για τον ρόλο για τον οποίο συστάθηκαν;
Η «πολιτισμένη» Δύση σφυρίζει αδιάφορα και αγνοεί τις εκκλήσεις της Αρμενίας για ανθρωπιστική βοήθεια. Είναι απασχολημένη με τις εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες της προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Όχι όμως όλων. Μόνο αυτών που την βολεύουν. Αγωνίζεται η Ευρώπη για την παγκόσμια ειρήνη και δυστυχώς δεν έχει τον χρόνο να εντάξει στην παγκοσμιοποιημένη ατζέντα της τους Αρμένιους πρόσφυγες. Οπότε είναι περιττό να περιμένει κανείς να συνάδουν τα λόγια και τα έργα των προαναφερόμενων.
Η δε ελληνική κυβέρνηση λησμονεί την κοινή μοίρα του αρμένικου, του ποντιακού και του κυπριακού πληθυσμού, καθώς μένει ασυγκίνητη μπροστά στον ξεριζωμό που υφίσταται το έθνος των Αρμενίων. Η Ελλάδα εξάντλησε την διεθνή πολιτική της στα ζητήματα που αφορούσαν την Ουκρανία τα οποία προσέγγισε με ιδιαίτερο ζήλο και τώρα απουσιάζει αισθητά από το πρόβλημα της προσφυγιάς που δημιουργείται, επειδή ως γνωστόν έχει να διευθετήσει το μεταναστευτικό.
Αρτσάχ λοιπόν όπως λέμε Κύπρος. Μπορεί οι εικόνες της προσφυγιάς να θυμίζουν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του 1915, το μυαλό όμως δεν σταματά εκεί. Η σύγκριση με το Κυπριακό είναι αναπόφευκτη. Οι υπέρμαχοι της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας μπορούν σήμερα να δουν τα αποτελέσματα της καταστροφικής πρότασής τους. Μπορούν επίσης Ελλάδα και Κύπρος να εντοπίσουν το πικρό δίδαγμα που έλαβαν και οι Αρμένιοι, ότι στην δύσκολη στιγμή έμειναν μόνοι τους. Η Τουρκία έχει δείξει το σκληρό πρόσωπό της στο τυραγνισμένο νησί και δεν θα διστάσει να το δείξει και πάλι δοθείσης της ευκαιρίας. Και αυτή η ευκαιρία έχει όνομα και καλείται Λύση. Ας καταλάβει η Τουρκία πως η ευκαιρία δεν θα δοθεί, γιατί η μόνη λύση είναι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Είναι τα γεγονότα του Αρτσάχ προάγγελος μελλοντικής επανεισβολής των Τούρκων στην Κύπρο για την κατοχύρωση και διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους; Ναι είναι! Και όλα αυτά έρχονται να μας κάνουν ακόμα πιο καχύποπτους για τις συνομιλίες Μητσοτάκη – Ερντογάν, την φανερή και κρυφή ατζέντα και τα λεκτικά «λάθη» που ακούγονται από χείλη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και αφορούν στα εθνικά μας θέματα.
Καλούμε την κυβέρνηση να πράξει με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και τον ελληνικό λαό να επαγρυπνεί. Εμείς, ως Νεολαία ΝΙΚΗΣ δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αρμενικό λαό και καταδικάζουμε άλλο ένα «ειρηνικό» έγκλημα που συντελείται εις βάρος ενός χιλιοβασανισμένου λαού. Το αίμα που έχει ποτίσει την γη του Πόντου, της Μικρασίας και της Κύπρου δεν μας επιτρέπει να σιωπούμε!