«Ο άνθρωπος είναι ον φύσει κοινωνικό και πολιτικό» κατά τη γνωστή ρήση του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη, γεγονός που δικαιολογεί πλήρως την εγγενή ανάγκη του για συμβίωση και αλληλεπίδραση. Ο θεσμός της οικογένειας είναι η ουσιαστικότερη λύση σε αυτή την ανάγκη, εξαιτίας κυρίως της συναισθηματικής πληρότητας που αυτός προσφέρει. Η αγάπη, ο έρωτας, ο αμοιβαίος σεβασμός, η συντροφικότητα, το αίσθημα αποδοχής και αναγνώρισης είναι μόνο λίγα από τα χαρακτηριστικά μιας επιτυχημένης συζυγίας, τα οποία τρέφουν σημαντικά την ψυχή του ανθρώπου και ικανοποιούν σε βάθος τις συναισθηματικές απαιτήσεις της ανθρώπινης ψυχολογίας. Αν δε, σε όλα τα παραπάνω προστεθεί και η ευτυχία που προσφέρει η ενδεχόμενη γέννηση ενός ή περισσοτέρων παιδιών, με τη ζωντάνια, την αθωότητα και την ευλογία που αυτή συνεπάγεται, τότε δύναται με βεβαιότητα να ειπωθεί πως η εξαγνισμένη αγάπη και η ευγνωμοσύνη που αναπτύσσονται στο οικογενειακό περιβάλλον αρκούν ώστε να προσδώσουν στον άνθρωπο το αίσθημα της εσωτερικής ολοκλήρωσης. Έτσι, ο άνθρωπος με το «ἀγαπᾶν» και «ἀγαπᾶσθαι» αισθάνεται πλήρης και ο ζωοποιός ρόλος της οικογένειας επιτυγχάνεται αρμονικώς.

Στη σύγχρονη ωστόσο κοινωνία, παρατηρείται πως ο ευλογημένος αυτός θεσμός τείνει να υποβαθμιστεί και η παραδοσιακή του μορφή παύει πλέον να αποτελεί τον ΄΄κανόνα΄΄. Σήμερα, στον διαπροσωπικό τομέα παρατηρείται κατά κύριο λόγο η απώλεια της ιερότητας των σχέσεων και η αποφυγή της ανάληψης των ευθυνών που αυτή επιφέρει, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό ή και η πλήρης παραμέρισή Του, καθώς και η απουσία ουσιαστικής προετοιμασίας για τη συγκρότηση μιας οικογένειας, αν και όταν αυτή τελικώς αποφασιστεί.

Είναι βέβαια κοινώς αποδεκτό, πως η δημιουργία μιας οικογένειας προϋποθέτει ορισμένες στοιχειώδεις υλικές και πνευματικές βάσεις. Η σημερινή όμως, οικονομική, πολιτιστική και ηθική κρίση, μας δίνει μία ευκαιρία να κατανοήσουμε ότι τα υλιστικά οράματα και οι κοσμικές φιλοδοξίες, δεν χαρίζουν πληρότητα στη ζωή των ανθρώπων, πολλώ δε μάλλον των νέων. Τώρα που τόσες ιδεολογίες καταρρέουν είναι ίσως η ευκαιρία να αναζητήσουμε την πραγματική αξία της οικογένειας και να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τη χαρά που προσφέρει η οικογενειακή εστία στη ζωή ενός ανθρώπου. Ίσως τώρα μας δίνεται η δυνατότητα να παύσουμε να περιστρεφόμαστε εμμονικά γύρω από το δικό μας μέλλον και να οραματιστούμε το μέλλον που μπορούμε να δημιουργήσουμε!

Νέοι και Νέες,

Ας δώσουμε ξανά ζωή σε αυτό τον τόπο!

Ας δημιουργήσουμε εμείς την Ελλάδα που ονειρευόμαστε!

Ας γεμίσουμε ξανά την Ελλάδα με Ρωμιών παιδιά, με χριστιανούς στραμμένους προς την προοπτική της αγιοσύνης, με ανθρώπους έτοιμους να υπερασπιστούν Χριστό και πατρίδα! Δεν υπάρχει πλέον το εγώ και το εσύ, αλλά το Εμείς… και η κοινωνία πληρώνεται! Και τότε θα δούμε αυτόν τον τόπο να ανθίζει και την Ελλάδα να αναγεννάται!

ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΖΩΗ!

Αλήθεια, τι περισσότερο έχεις να προσφέρεις στην χώρα σου, αν όχι ζωή;

Νεολαία ΝΙΚΗΣ