«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες» (Ο. Ελύτης)
Αγαπητέ φίλε, αγαπητή φίλη,
Αν κουράστηκες από την αναξιοκρατία και θες ο καθένας να αμείβεται και να αποκαθίσταται εργασιακά ανάλογα με τις δυνατότητές του, τον κόπο του και τα ταλέντα του σε μια αξιοκρατική κοινωνία.
Αν το όνειρό σου δεν είναι να ζεις από τα κρατικά επιδόματα, αλλά να βρεις μια εργασία αντάξια των σπουδών σου και των ικανοτήτων σου.
Αν δεν συμφωνείς με την λογική της ήσσονος προσπάθειας αλλά πιστεύεις ότι μέσα από τον μόχθο και την χαρά της εργασίας γίνεται ο άνθρωπος δημιουργικός.
Αν βαρέθηκες το «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της» και δεν βλέπεις το μέλλον σου στο εξωτερικό αλλά στον τόπο που μεγάλωσες και ζει η οικογένειά σου και οι φίλοι σου.
Αν θεωρείς παρατημένη την ύπαιθρο και πιστεύεις ότι η ευλογημένη ελληνική γη μπορεί να προσφέρει αυτάρκεια στη χώρα μας, μακριά από τις επιταγές της Ε.Ε.
Αν συνειδητοποιείς τα καταστροφικά αποτελέσματα της κρατικής παρέμβασης σε κάθε πτυχή της οικονομικής μας ζωής.
Αν δε θες τα κάθε λογής πολιτικά γραφεία να μοιράζουν ρουσφέτια προς εξαγορά της ιερής σου ψήφου.
Αν αντιλαμβάνεσαι την υποκρισία των πολιτικών ταγών που δήθεν νοιάζονται για την Παιδεία μας και στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
Αν θες και εσύ τα σχολεία να σταματήσουν να είναι εστίες εθνομηδενισμού και παραβατικότητας.
Αν κουράστηκες να βλέπεις τα Πανεπιστήμια να είναι κέντρα ανομίας.
Αν βαρέθηκες να διακόπτουν τα μαθήματά σου φοιτητές ταγμένοι σε παρατάξεις.
Αν θεωρείς πολυτέλεια ο ανθός της νεολαίας μας να σφάζεται στα γήπεδα για σορτσάκια και φανέλες και έχεις στο μυαλό σου το «εύ αγωνίζεσθαι».
Αν πρότυπό σου δεν είναι κάποιος που αφαιρεί την ζωή ενός άλλου επειδή απλώς «είναι άλλη ομάδα» και τον θεωρεί «παράπλευρη απώλεια», αλλά ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που 17 χρονών οδηγήθηκε στην αγχόνη για μια ελεύθερη πατρίδα.
Αν στην οικογένειά σου θέλεις να τιμώνται οι ιερές λέξεις του πατέρα και της μητέρας και όχι τα υποκατάστατα γονέας Α και γονέας Β.
Αν αναγνωρίζεις πως η ανθρώπινη ζωή δημιουργείται κατά τη σύλληψη και αποδίδεις την αρμόζουσα αξία στη ζωή κάθε αγέννητου παιδιού.
Αν πιστεύεις κι εσύ ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του ανθρώπου και όχι στην υποδούλωσή του.
Αν δεν θες να είσαι ένας αριθμός και πιστεύεις ότι είσαι Πρόσωπο, μοναδικό και ανεπανάληπτο.
Αν πιστεύεις κι εσύ ότι «χαρές και πλούτη και αν χαθούν και τα βασίλεια όλα, αυτά δεν είναι τίποτα αν στητή μένει η ψυχή και ολόρθη».
Αν πονάς για τη συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή και τον αφελληνισμό της μισής Κύπρου από την Τουρκία.
Αν αγωνιάς κι εσύ για την επιβίωση του ελληνικού στοιχείου στην Κύπρο και τη Βόρειο Ήπειρο.
Αν συμφωνείς πως ό,τι γράφτηκε με αίμα δεν ξεγράφεται με μελάνι και πως όταν έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα θα κάνουμε την «Συμφωνία των Πρεσπών» απλά ένα κουρελόχαρτο.
Αν ανατριχιάζεις στο άκουσμα του εθνικού μας ύμνου και δακρύζεις στην θέα της σημαίας μας.
Αν πιστεύεις ότι η ελευθερία μας είναι «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» και απαγορεύεται να την παραχωρούμε σε κάθε μορφής δυνάστη.
Αν πιστεύεις ότι αυτά τα χώματα είναι ιερά γιατί είναι ποτισμένα με το αίμα των Μαρτύρων και των Ηρώων μας.
Αν συμφωνείς με τον Δ. Σολωμό πως «αν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Αν συμφωνείς ότι ήρθε η ώρα να ενωθεί το υγιές κομμάτι της νεολαίας μας.
Τότε έλα μαζί μας!
Έλα μαζί μας για να ανατρέψουμε το σάπιο κατεστημένο και να δώσουμε ελπίδα στους συνομήλικούς μας! Έλα μαζί μας για να ξαναπάρουμε πίσω την πατρίδα μας.
Γιατί εμείς δεν πουλήσαμε και δεν θα πουλήσουμε τη σημαία με τον Σταυρό και είμαστε αυτοί που στην πράξη δεν θέλουμε οποιοδήποτε ζυγό!
«Κοίταξα πίσω μου, εἴδα Ἱστορία, ἔνιωσα τόν προορισμό.
Κοίταξα γύρω μου, εἴδα χάος, σκέφτηκα ὄτι χρειάζεται πρόσωπο.
Κοίταξα μπροστά μου, εἴδα δρόμο, κατάλαβα ὄτι ἀξίζει νά προσπαθήσω.
Κοίταξα μέσα μου, εἴδα πίστη, ἤξερα ὄτι θά φτάσω σίγουρα στή ΝΙΚΗ».
Ανώνυμος Κύπριος Αγωνιστής, ΕΟΚΑ 1955
Νεολαία ΝΙΚΗΣ